Dziennik Domowy wydawany przez N. KAMIEŃSKIEO, Poznań, 5. stycznia 1842 – fragmenty.
Pisownia oryginalna.
Paryż, dnia 28. grudnia 1841.
Kaszmiry, alpacca, szkockie kaszmiry, wełniane dreliszki, sukna żylaste, najczęściej wyrabiają na szlafroczki z gładkim stanikiem i obcisłemi rękawami, których wystrój stanowia paski aksamitne lub guziki, albo pasamony. Szlafroczki te po większej części maja wielkie kołnierze pelerynowe z podobnej tkaniny lub futra. Pojedynczy kapelusz aksamitny, zdobny aksamitne, zupełnie do tego stósuje się ubioru.
Najczęściej zdobią kapelusze aksamitne piórami, czasem podszywają część wewnętrzną obwodu atłasem lub aksamitem w innym kolorze. Wówczas pióra i wstążki odpowiadają w pewnej części podszyciu.
Kapotki bywają ściągane i z niestrzeżonego aksamitu lub atłasu. Wielkiem stroją je piórem, słaniającemu się po obwodzie lub bukietem z małych piórek, głęboko z boku upiętymi.
Czepeczki zakonne stąd odebrały nazwisko, iż pasek koronkowy lub blondynowy przez czoło przechodzi. Czepeczki purytańskie są podobne do chatelain-czepeczków, gdyż bardka koronkowa stanowi część główną, a zamiast wystroju i kwiatów widać tylko wstążki po licach opadające.
Na balach ukażą się suknie z tarlatanu, z girlandami kwiatów, np. różowe z białemi haftami, paliowe z jasno-niebieskiemi, o trzech lub pięciu fałdach. Także modnemi będą suknie z tulu iluzyjnego w rozmaitych kolorach, z podobnemi spodnicami, po każdej stronie ujęte w kokardy kwiatów lub pereł.
Na wielkie wieczory brać będą suknie aksamitne lub też z lżejszych tkanin te damy, które nie tańczą. Suknie te z przodu być mają otwarte i od przepaski aż do dołu zdobne kokardami koronek i wstążek w kształt fartuszka.
Czepki mniej noszą osunięte na tył głowy pod obwodem kapeluszy. Więcej widać wstążek atłasowych lub aksamitnych, aniżeli kwiatów.
Stroje głowy na wieczory są w tym roku bardzo rozmaite. Do zwyczajnych turbanów, z gazy połyskującej złotem lub srebrem, z aksamitnych rulek i jedwabnych fręzli w jaskrawych kolorach, przybyły syryjskie i mauretańskie. Te, które hiszpańskiemi zowią, są półturbany z aksamitu, czerwone i czarne, z złotą resillą.
Zwracamy uwagę, że czepeczki teraz nie tak głęboko po licach nadół zachodzą. Czepeczki a la Montespan, a la Pompadour, a la Dubarry, a la Marquise, a l’oeul de boeuf są poczęści sobie podobne i złożone z bukowanego tulu. Różnią się tylko wystrojem, któren z mniejszej lub większej liczby się składa róż bez liścia. Maryi Ludwiki czepeczki maja małe denko i kwiaty na skroniach; szeroki pas z tej samej tkaniny co denko, przechodzi gładko przez czubek głowy i opada ku piersiom, pokrywszy kwiaty na bokach przypięte.
Objaśnienie ryciny.
- Frak czarny z wązkim i niskim kołnierzem, szerokiemi połami. Kamizelka aksamitna zielona, krawat biały.
- Kapelusz atłasowy, zdobny blondyną i jednem piórem. Krótki płaszcz aksamitny, z długim kołnierzem i bufkową osadą. Suknia jedwabna.
- Kapelusz jak u 2. Mantylla z wystrojem sznurowym. Zarękawek gronostajowy. Suknie jedwabna jednokolorowa.
- Kapelusz aksamitny, zdobny wstążkami aksamitnemi. Szlafroczek oszyty pasamonami. Rękawy obcisłe.
- Kapelusz atłasowy, zdobny ptakiem rajskim. Opończa z szeroką fręzlą i oszyta pasamonami. Suknia suta jedwabna.
