Menu
Muzeum Historii Ubioru
  • O Muzeum
  • Twoja wizyta
  • Wydarzenia
  • Aktualności
  • Edukacja
  • Dowiedz się o …
    • Ciekawostki
    • Dziennik Domowy
  • Kontakt
Muzeum Historii Ubioru

Dziennik domowy – 25. marca 1840

Napisano dnia 14 kwietnia, 202022 kwietnia, 2020

Dziennik Domowy wydawany przez N. KAMIEŃSKIEO, Poznań, 1. kwietnia 1840 – fragmenty.

Pisownia oryginalna.

Londyn, dnia 14. Marca 1840.

I tu u nas, jak w Paryżu, więcej na wygodę, niż na świetność zwracają uwagę, dla tego wiecej zobaczysz salop, aniżeli w ubiegłych zimach. Tkaniny tych salop tak są różne, iż trudno nam powiedzieć, jaka z nich na pierwszeństwo zasługuje; to dodać jednak musimy, iż tło ciemne nakształt dreliszku najczęściej napotykać się daje, jestto naśladowanie kaszemiru w pojedyńcze pstre wzory. Salopy te niemają szczególniejszych ozdób, tylko zwyczajny kołnierz aksamitny koloru tła tkaniny; w rzeczy samej są bardzo wygodne i zupełnie odpowiadają celowi, lubo nie tak stroją jak salopy z ciężkiego jedwabiu.

stanik z tyłu jest dosyć wysoki, z przodu głęboko wycięty i osadzony w trzy rzędy koronek w skład szala, tak iż ostatni rząd na rękawy opada, co nazywają faconem Wiktoryi.

U wielu sukien znajduje się u stanika pełno fałd, ale nieregularnie zebranych, które utrzymują klejnociki, kokardki z wstążek, złoty sznur lub bukiecik. Fałdowanie to bardzo dobrze wygląda, bo unika sztywności, jaka z regularności fałd wypływa.

Kolorem modnym jest pensce wraz z ciemnoczerwonym; na wieczory niebieskie Wiktoryi.

Czarne kapelusze biorą Damy na wyjście; są powiększej części z aksamitu wyrabiane, tkaniny teraz najmodniejszej i bardzo pojedyńczej.

Mało widać futer, wyjąwszy boa; mało i zarękawków, chociaż zwykle o te czasy najwięcej je noszono, ale i te tak są małe, iżby Damy posądzić można było, że je od dzieci swoich pożyczyły.

Fręzle kosmate zastępują teraz miejsce futer u szalów, równie zdobią one i salopy. Jakkolwiek mało widać futer u Dam przechodzących, to jednak zwykle w nich jeżdżą; najulubnieńcze futro jest chinchilla (z Peru); z niego szczególniej wyrabiają zarękawki, boa i osady salop lub szali.

Między salopami odznaczają się arabskie. Są one z pstrego aksamitu i zdobne atłasem. Równie są używane wielkie szale aksamitne z rękawami.

Koronki nie tyle są w tym miesiącu ulubione, ile w przeszłym, przecież jednak niemi stroją suknie.
Najnowsze suknie na wieczory używają z aksamitu lub atłasu, o trzech oszeweczkach muślinowych lub koronkowych;

Objaśnienie ryciny. 

1. Strój na głowę z wstążek w kształt różyczki, z długiemi końcami. Suknia tulowa fręzlami oszyta; stanik gładki; obszerne na pół długie rękawki.

2. Wysoki stroik na głowę z czepeczkiem z wstążek i koronek. Suknia jedwabna przerabiana kwiatami; z lewego boku bukieciki z wstążkami aż do dołu upięte; przepaska związana na prawym boku, której końce na dół opadają. Stanik w kształt chusteczki. Krótkie rękawki z trzema falbanami.

3. Wianek na głowie z liścia dębowego. Suknia tulowa ozdobiona girlandką z liścia dębowego w kształt fartuszka. Krótkie rękawki o dwóch bufkach równie liściem oszyte.

4. Ubiór męzki balowy. Frak z kołnierzem szalowym, obcisłemi rękawami, długiemi połami i świecącemi guzikami. Kamizelka w kwiaty, kołnierz szalowy. Krawat biały. Żaboty koronkowe, mankietki karbowane.

Rycina z Dziennika domowego z roku 1840 przedstawiająca trzy kobiety i mężczyznę w strojach wieczorowych.
Rycina 1, Dziennik Domowy, nr 12, 25 marca 1840, zbiory Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej
facebookShare on Facebook
TwitterTweet
PinterestZapisz
  • O Muzeum
  • Twoja wizyta
  • Wydarzenia
  • Aktualności
  • Edukacja
  • Dowiedz się o …
    • Ciekawostki
    • Dziennik Domowy
  • Kontakt
Facebook
Facebook
Visit Us
Follow Me
Pinterest
Pinterest
fb-share-icon
Instagram
  • Muzealny Newsletter
  • Partnerzy
  • Wesprzyj Muzeum
  • Współpraca
  • Polityka Prywatności
  • Kolekcja online
  • Praktyki i wolontariat
  • Wypożyczenia
  • W mediach
  • Kontakt
Facebook
Facebook
Visit Us
Follow Me
Pinterest
Pinterest
fb-share-icon
Instagram
©2022 Muzeum Historii Ubioru