Dziennik Domowy wydawany przez N. KAMIEŃSKIEO, Poznań, 16. marca 1842 – fragmenty.
Pisownia oryginalna.
Mody. – Paryż, dnia 8. marca 1842. –
Nadzwyczaj piękne powietrze od kilku dni, wszelkie rachuby obaliło. Fabrykanci czekali na spacery w Longechamps, aby światu okazać swoje nowości, ale powietrze zmusza ich ową wielką uroczystość o cały miesiąc przyśpieszyć. Wszystkie damy eleganckie śpieszą do składów, pytają o nowe tkaniny, nowe wzory i kształty. Kilka tych pytań już rozwiązano, ujrzano np. kapotki Izabelii, łatwe do każdego wystroju, kapelusze z niskiemi główkami, które twarzy miłą i pełna nadają okrągłość.
Czarny kolor szczególniéj się podoba i dla tego się upowszechnia. Na spacerach widzieliśmy wiele szlafroczków z czarnego aksamitu, z czarnemi wstążkami u przodu i czarnemi orzucone koronkami. Do tego zarękawek gronostajowy i kapelusz z czarnego atłasu, z długiem piórém.
Ubiór niedbały na rano. Szlafroczek z białéj flaneli, podszytéj niebieskim pluszem. Czepek z starych koronek, z pąkowiem z różowych wstążek atłasowych. Półrekawy i mały kołnierz z łabędzika. Pantofle z niebieskiego aksamitu.
Ubiór niedbały na rano. Szlafroczek z białéj flaneli, podszytéj niebieskim pluszem. Czepek z starych koronek,
Ubiór na wyjście. Szlafroczek z kaszmiru perłowego, z peleryną, małym kołnierzem i mankietami á la chevalier; kapotka z czarnego afrykańskiego aksamitu, czarne bóciki i zarękawek Kunowy. Chustka w ręce, kolorowemi winietami zdobna. – Inny ubiór na wyjście. Suknia z ciemno szarej lewantyny. Płaszczyk z tarlatanu. Kapotka aksamitna, bardzo pojedyńcza. Czarne bóciki, szwedzkie rękawiczki.
Ubiór strojniejszy na wyjście. Suknia z niebieskiego aksamitu, osadzona dwoma pasami kunowemi, z podobnego futra palatynka i zarękawek. Kapelusz z różowego atłasu, jedném słaniającem piórem.
Strój wieczorny. Suknia z mory różowej, na niéj tunika z mory zielonéj, z wyłogami różowemi i plecionka pereł. Bardzo krótkie rękawy. Berty ze srebrnych koronek. Na piersi spadające loki angielskie. Mały kapelusz z czarnego aksamitu, z dwoma różowemi piórami, srebrem nakształt rosy pokapanemi. Białe rękawiczki. Klejnoty diamentowe.
Dla męszczyzn. Niebieskie fraki, z szerokiemi połami, kołnierzami bardzo wązkiemi, srebrnemi guzikami. Kamizelka do nich paliowa z podobnemi guzikami, i jasno-szare pantalony. – Kamizelki z białego kaszmiru, z złotémi guzikami, uchodzą za bardzo eleganckie. Do nich fraki najczęściéj biorą czarne.
Surduty na półstrój są bardzo otwarte. Maja krótkie poły, obcisłe rękawy i gładko przystające wyłogi.
Objaśnienie ryciny.
- Długi surdut z krótkim aksamitnym kołnierzem. Kieszenie na bokach, duża okrągła peleryna.
- Krótki surdut z wązkim krótkim kołnierzem. Na dwa rzędy guziki.
- Kapotka zdobna małemi marabutami. Suknai z gros de naplu, z gładkim wysokim stanikiem i obcisłemi rękawami. Mankietki zmarszczone.
- Kapelusz jak u 3. Szlafroczek kaszmirowy, stanik i powłok wyłożony, z brzegiem garnirowanym. Obcisłe rękawy.
- Suknia atłasowa, z podwójném złotém bramowaniem. Na niéj tunika tulowa, równie złotem bramowana. Stanik gładki, krótkie rękawy. Strój głowy á la Normandie.
