Dziennik Domowy wydawany przez N. KAMIEŃSKIEO, Poznań, 1. kwietnia 1840 – fragmenty.
Pisownia oryginalna.


Mody. Paryż, dnia 21. Marca 1840.
Niewierz temu, jeżeli ci kto powie, iż z nastałym postem wszystko u nas pozamykało się w swych pokojach. Wprawdzie ustała krzykliwa wesołość karnawału, już niewidać na sali Ventadour owego historyczno-trefnisiowego życia, ale mody jak dawniej tak teraz zajmują smak, przemysł i fantazyą naszych modystek.
Najwięcej teraz noszą tkaniny lśniące jedwabne w mieniących kolorach, atłasy perłowe, u dołu i u stanika bramowane zielonym, czerwonym lub żółtym jedwabiem.
Wspomnieć należy o nowych, gustownych fartuszkach herbatowych, które teraz się upowszechniły. Są one z białego tulu lub gazy, w ząbki półksiężycowe u dołu wycięte, i fiołkami haftowanemi zdobne. Kwiateczki te są miłem przypomnieniem nadchodzącej wiosny. Fartuszek utrzymuje wstążka jasno-błękitna, z przodu spadająca nakształt szarfy, u góry śpilką złotą średniej wielkości przypięta.
Piękne są czapeczki a trois pieces, zdobne z jednej strony czarnemi koronkami i aksamitem, z drugiej słaniającem się różowem winogronem.
Dzieci, a mianowicie chłopczyków, ubierano powiększej części tej zimy w sukienki z czerwonego aksamitu, zielonemi lub żółtemi girlandkami kwiatów zdobne, u nich białe metalowe maleńkie guziczki, – tak ubranych widziano chłopczyków przechadzających się po bulwarach ze swojemi bonami. Dziewczątka maleńkie noszą sukienki z aksamit-atłasu, tkaniny lekkiej, gustownej, rękawki u sukienek przecięte, według potrzeby na haczyki jedwabne zapinane.
W ubiorach męzkich niewielkie zmiany. U fraków poły daniej wązkie i dla tego śmieszne, noszą teraz szerokie, prawie w czworogran krojona aż po szew pantalonów; kamizelki z materyi jedwabnej przerabianej lub aksamitu, mają zwykle wązki kołnierz szalowy, tła poczęści białego. Surduty ciemno-zielone, bronzowe, lub angielsko-czarne, na jeden rząd guzików, część wyższa u nich obcisła, poły krótkie ledwie kolan tykające. Pantalony trykotowe jasne, kamizelki kaszemirowe aż do góry na guziki w dalekich ustępach zapinane.
Objaśnienie ryciny.
Objaśnienie ryciny.
1. Ubiór męzki. Surdt z kołnierzem szalowym i peleryną na ramiona opadającą; kieszenie na bokach i jeden rząd guzików. Pantalony obszerne. Kamizelka i krawat kolorowy.
2. Egipski turban. Suknia jedwabna z szeroką falbaną koronkową.
3. Turban jak u drugiej osoby. Suknia organtynowa złotem przerabiana o trzech falbanach. Szalik koronkowy, końce zaokrąglone.
4. Stroik na głowę aksamitny z piórem. Suknia atłasowa z koronką tulową, z przodu rozwarta i spięta wieńcem z klejnotów. Stanik bertką zdobny. Rękawki złożone są z obszernej bufki i koronek.

